Żeby coś się zdarzyło
Żeby mogło się zdarzyć
I zjawiła się miłość
Trzeba marzyć
Zamiast dmuchać na zimne
Na gorącym się sparzyć
Z deszczu pobiec pod rynnę
Trzeba marzyć
Gdy spadają jak liście
Kartki dat z kalendarzy
Kiedy szaro i mgliście
Trzeba marzyć
W chłodnej, pustej godzinie
Na swój los się odważyć
Nim twe szczęście cię minie
Trzeba marzyć
W rytmie wietrznej tęsknoty
Wraca fala do plaży
Ty pamiętaj wciąż o tym
Trzeba marzyć
Żeby mogło się zdarzyć
I zjawiła się miłość
Trzeba marzyć
„Trzeba Marzyć” /Jonasz Kofta
Pewnie zdarza się Wam myśleć o czymś przyjemnym, ale trudno osiągalnym. Potrzeba snucia marzeń jest czymś naturalnym dla człowieka i bardzo ważnym. Dzięki marzeniom ludzie pokonują swoje słabości i sięgają po to co najważniejsze. Nie ma marzeń ani gorszych, ani lepszych, bo każdy ma prawo na spełnienie tych pragnień, które przyniosą mu ogrom radości, szczęście i satysfakcję. Centrum Wolontariatu we Wrzeszczu wraz z młodzieżą postanowili spełniać marzenia Seniorów. Mieszkańcy Centrum Pomocowego Caritas im. Jana Pawła II w Gdańsku znaleźli się w grupie szczęśliwców tego wspaniałego projektu. Karolina Lewandowska i Alicja Szostek inicjatorki pomysłu, postanowiły poruszyć nasze serca i rozjaśnić wnętrza naszym Seniorom. Jakie są zatem marzenia Naszych Mieszkańców? Otóż jest ich wiele – popłynąć rejsem do fokarium, wysłuchać koncertu organowego, wrócić, choć na chwilę, do miejsc, w których dorastaliśmy, stanąć boso nad brzegiem morza…
Wiem jedno, nie można się wstydzić marzeń, trzeba o nie walczyć…i wiem jeszcze jedno, myślę, że podczas spełniania marzeń Naszych Seniorów, nie raz nam się łezka w oku zakręci…
