„Dwa tysiące lat temu przez ulice pewnego miasta szedł mężczyzna dźwigający krzyż, skazany na śmierć, wyszydzony i pobity. A mimo to udawało mu się we wszystkich czasach, także dziś, skłonić ludzi do namysłu, do rozmyślań o głębokim sensie ich istnienia. Spróbuj w tym okresie wielkopostnym znaleźć codziennie czas na chwilę ciszy i zastanowienia. Zobaczysz, jak to pomaga. Poczujesz się kimś więcej niż człowiekiem”.

Tymi słowami mieszkanki CPC im. JP II: p. Elżbieta Hoppe, p. Jadwiga Matczak oraz p. Maria Poćwiardowska rozpoczęły rozważania wielkopostne. Przedstawienie przygotowane było przez długoletnią pracowniczkę Centrum – p. Annę Brych w ramach kółka recytatorskiego, które prowadzi. Zajęcia te odbywają się dzięki projektowi „Samodzielni-Sprawni II” finansowanemu ze środków z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. W trakcie programu słowno-muzycznego wykorzystano następujące utwory: „Słońce nagle zgasło”, „Psalm wbrew rozpaczy”, „Psalm moich łez” oraz muzykę filmową m.in. autorstwa Michała Lorenza. Mimo trudnej tematyki o cierpieniu wydźwięk przedstawienia daje nadzieję, nadzieję na radość płynącą ze Zmartwychwstania, dzięki któremu nasze życie nie ma końca!

Za ogromny wysiłek włożony w przygotowanie tak pięknego spektaklu bardzo dziękujemy!