Pola Nadziei wciąż żyją.
Nie byłoby kampanii „Pól Nadziei”, gdyby nie włączenie się w tę inicjatywę wielu ludzi dobrej woli. Zarówno instytucji, urzędów, dorosłych, studentów, młodzieży szkolnej i dzieci. WOLONTARIUSZY. To oni wolontariusze Caritas oraz nasi Przyjaciele powodują, że wokół nas jest radośniej, przyjemniej i lepiej. Chce się po prostu żyć. W najbliższym czasie 5 listopada kolejne 20 osób będzie uczestniczyło w szkoleniu wolontariuszy hospicyjnych w Domu Hospicyjnym św. Józefa w Sopocie. A dzisiaj jeszcze raz przypominamy jak było kilkanaście dni temu podczas inauguracji kampanii „Pól Nadziei 2011/2012” przy hali ERGO ARENY.
************
Słów kilka o wolontariacie
Podobnie jak w wypadku wszystkich rodzajów wolontariatu, także w wolontariacie hospicyjnym dobrze jest przyjąć jako punkt wyjścia dewizę, że każdy przychodzący do ośrodka paliatywno-hospicyjnego człowiek może zostać wolontariuszem. Każdy może pomóc, ale sposób i rodzaj tej pomocy jest uzależniony od wielu czynników, takich jak wiek, motywacja, stan emocjonalny
i duchowy kandydata czy ilość czasu, którą gotowy jest on poświęcić na rzecz instytucji. Duża grupa wolontariuszy niemedycznych może być pomocna w ośrodkach paliatywno-hospicyjnych. Dzięki dobrej organizacji i koordynacji pracy wolontariatu w hospicjum może ono być miejscem realizacji marzenia
o pomaganiu czy podjęcia pasjonujących zajęć. Wolontariat niemedyczny jest przestrzenią, w której kandydaci do wolontariatu medycznego ”dojrzewają” do podjęcia tej służby ze względu na wiek albo osobistą historię życia.
Wiele ośrodków paliatywno-hospicyjnych ma długoletnie i pozytywne doświadczenia współpracy ze szkołami.
Początki takiej współpracy bywały różne: czasami była to relacja związana
z pomocą komuś z bliskich nauczycieli lub uczniów — hospicjum było miejscem spotkania bliskich chorego i pomagających; często jest to inicjatywa samej szkoły, która w ramach projektów społecznych wybiera się do ośrodka paliatywno-hospicyjnego; najczęściej jednak jest to inicjatywa zespołu hospicyjnego lub wolontariatu, które zapraszają szkoły do udziału w akcjach charytatywnych lub innych przedsięwzięciach edukacyjnych[1]. Istnieje wiele możliwych form współpracy koordynatora wolontariatu ze szkołami w mieście i regionie.
W wielu domach hospicyjnych jest miejsce na spotkania z wolontariuszami, do których zaprasza się zarówno dzieci, jak i młodzież. Często współpraca rozpoczyna się od szkół z sąsiedztwa. Dyrekcja hospicjum wspólnie z koordynatorem i wolontariuszami może organizować spotkania informujące o istnieniu i działaniu ośrodka hospicyjnego. Momentem, który integruje zaproszone szkoły, w wielu hospicjach i ośrodkach medycyny paliatywnej jest akcja „Pola Nadziei”, podczas której nauczyciele
i uczniowie pomagają w zbiórce publicznej, rozdając kwiaty i hospicyjne ulotki. Kapitał ludzki w osobach uczniów i nauczycieli należy wykorzystywać. Doskonałym sposobem do tego staje się obecnie system prelekcji szkolnych, który pozwala nawiązać bezpośredni kontakt z dyrektorami szkół, nauczycielami
i uczniami. Podczas prezentacji prowadzący opowiada o wolontariacie i filozofii hospicyjnej, edukując na temat końca życia. Efektem najczęściej jest zwiększenie liczby szkół i zaangażowanych osób
w kolejnym roku akcji Pola Nadziei. Przy dobrej organizacji kolejne lata będą przynosić dalsze doskonalenie systemu współpracy ze szkołami, zapisanego w schemat pracy koordynatorów, wywodzących się z centrum wolontariatu. Poniższy fragment jest prezentacją głównych założeń wolontariatu szkolnego, opartego na doświadczeniach wielu ośrodków paliatywno-hospicyjnych.
Opracowanie na podstawie „Podręcznika koordynatora wolontariatu hospicyjnego” pod red. P.Krakowiaka, A. Modlińskiej, J. Binnebesela Gdańsk 2008
[1] Por. P. Krakowiak, Program specjalnie dla Ciebie. Hospicjum to też Życie 2007, 3: 5.
