Głos jest niczym dryfująca łódka na rzece.

 

Gdzie strumień powietrza to rzeka.

 

Tak jak rzeka niesie łódkę, tak strumień powietrza niesie głos.

 

/autor nieznany/

 

Cykliczne spotkania, które odbywają się w zaprzyjaźnionym Domu Pomocy Społecznej na Polankach, nie tylko łączą pokolenia, ale otwierają również dostęp do ambitnych wydarzeń kulturalnych i muzycznych. W połowie stycznia seniorzy z Domu Seniora przy ul. Fromborskiej wybrali się więc do naszych „sąsiadów”, by uczestniczyć w niezwykłym koncercie: wysłuchać wysublimowanego brzmienia gitary oraz głosów głęboko poruszających i inspirujących. Osobiście nic nie porusza mnie bardziej jak właśnie głos i muzyka. Są one jak echo wydarzeń i emocji wokół nas. To jak opowiadanie historii za pomocą dźwięków, historii odrywającej nas na chwilę od ziemi. To całe piękno opowieści, czasem w niezrozumiałym dla nas języku, drzemie w intymności, muzykalności, frazie, oddaniu tekstu i potędze głosu, czym niewątpliwie mogły poszczycić się występujące przed nami młode artystki. Przez chwilę mogliśmy poczuć się jakbyśmy byli w innej przestrzeni, do której można było zajrzeć i zatracić się… Ech… piękne to były chwile!