„Człowiek zbawia się nie na zasadzie ilości przeżytego bólu, ale na zasadzie miłości, która uszczęśliwia i pozwala znieść ból”.
Odpust Domu Hospicyjnego św. Józefa to jeden z ważniejszych w ciągu roku dni, jaki dany jest przeżywać rodzinom, bliskim, oraz pracownikom związanym z Caritas naszej archidiecezji. Tegorocznej Odpustowej Mszy św. przewodniczył ks. prof. UKSW dr hab. Waldemar Cisło, który, na co dzień pełni funkcję Dyrektora Polskiej Sekcji Pomocy Kościołowi w Potrzebie. Ksiądz Waldemar w poruszający sposób zaznaczył w homilii, że tak jak św. Józef doświadczał krzyża, tak każdy z nas go, na co dzień doświadcza. Kaznodzieja wzywał nas do prostoty wiary, do otwartości. Mówił, że w sercu cierpiącego człowieka rodzi się pytanie o sens, pytanie – z którym trzeba nam zwrócić się do Boga i trwać.
O cierpieniu napisano już tak wiele mądrych rozpraw. W duchu wiary możemy nawet głębiej dotknąć jego tajemnicy, sensu, a może i potrzeby cierpienia? Choroba i cierpienie są zawsze ciężką próbą. Jednak świat bez ludzi chorych – choćby brzmiało to paradoksalnie, byłby światem o wiele uboższym… Uboższym o przeżycie ludzkiego współczucia, uboższym o doświadczenie czasem wręcz heroicznej miłości, uboższym o te chwile, gdy brakuje słów, a liczy się cierpliwa obecność i dłoń ściśnięta w dłoni. To właśnie ludzie chorzy, niepełnosprawni i cierpiący uczą nas być ludźmi dobrymi, dają nam szansę do okazania chrześcijańskiej miłości i bezinteresownego poświęcania się dla innych.
Taka postawa uczy pokory, może też pomóc naszej wierze, by odnaleźć Boga na nowo.
Jedno jest pewne: cierpienia nie da się uniknąć. Jest ono wpisane w naszą ludzką egzystencję, w świadome przeżywanie swego życia, które wśród wielorakich doświadczeń przynosi nam również to, co trudne. Mimo wszystko, właśnie przez cierpienie dojrzewamy w swoim człowieczeństwie…
Po zakończeniu Eucharystii przyszedł czas na „spotkanie z Afryką”, gdy o swoich doświadczeniach, jako lekarza na misjach opowiedziała dr Aleksandra Modlińska (Kierownik Medyczny Hospicjum).
Ten piękny dzień pełen bogatych doświadczeń i wielu wrażeń zakończyliśmy przy wspólnym, świątecznym poczęstunku.